art 106e ustawy o vat
Uregulowania tej kwestii zostały zawarte w art. 29a ust. 15 ustawy o VAT, zgodnie z którym warunku posiadania przez podatnika dodatkowej dokumentacji nie stosuje się: w eksporcie towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów; w dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
Zasady dotyczące wystawiania faktur oraz faktur korygujących zostały określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy o VAT (zwanej dalej "ustawą"). Faktura powinna zawierać: datę wystawienia;
Elementy niezbędne faktury wylicza nam art. 106e ustawy o VAT. Wyjątki, co do konieczności wykazywania niektórych danych, zawiera natomiast rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur.
Realizowane prace mają na celu między innymi weryfikację czy system numerowania faktur sprzedaży VAT jest prawidłowy w świetle przepisów art. 106e ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów
Otrzymana faktura VAT jest podstawą do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prawidłowo wystawiona faktura VAT powinna zawierać następujące elementy: datę wystawienia; kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny
Site De Rencontre Antillais Non Payant. 1) data wystawienia; 2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub kilku serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę; 3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy; 4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku (w niektórych przypadkach poprzedzony kodem PL - zob. art. 106e ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT), czyli NIP; 5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi (w niektórych przypadkach poprzedzony kodem państwa członkowskiego nabywcy - zob. art. 106e ust. 1 pkt 24 lit. b ustawy o VAT), czyli najczęściej NIP albo numer VAT UE unijnego kontrahenta; 6) data dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub data otrzymania zapłaty (data otrzymania zapłaty dotyczy tzw. faktur zaliczkowych), o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; 7) nazwa (rodzaj) towaru lub usługi; 8) miara i ilość (liczba) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług; 9) cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto); 10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto; 11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto); 12) stawka podatku albo stawka podatku od wartości dodanej1), 13) suma wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku; 14) kwota podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku; 15) kwota należności ogółem 1) w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z przepisami art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 ustawy o VAT albo przepisami wykonawczymi wydanymi na podstawie art. 19a ust. 12 ustawy o VAT z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty wyrazy "metoda kasowa"; 2) w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT - wyraz "samofakturowanie"; 3) w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie"; 4) w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy o VAT - wyrazy "mechanizm podzielonej płatności"; 5) w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT albo przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy o VAT - wskazanie: a) przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku, b) przepisu dyrektywy 2006/112, który zwalnia od podatku tę dostawę towarów lub to świadczenie usług, lub c) innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia; 6) w przypadku, o którym mowa w art. 106c ustawy ...
Komentarz do VAT 2019 - Art. 106e I. Uwagi wstępne 1 [Brak obowiązującego wzoru faktury] Komentowany artykuł określa wymaganą minimalną treść wystawianych przez podatników faktur. Nie towarzyszy temu określenie obowiązujących wzorów faktur, a więc każdy dokument o treści wymaganej przepisami art. 106e ustawy o VAT jest fakturą. 2 [Faktury określone przepisami wykonawczymi] Poza przepisami komentowanego artykułu wymaganą treść faktur określają również przepisy § 3 rozporządzenia o fakturach. W przepisach tych jest wymienionych pięć rodzajów czynności, które mogą być dokumentowane fakturami zawierającymi węższy od określonego w art. 106e ustawy o VAT zakresu danych. Więcej na ten temat - zob. komentarz do art. 106o ustawy o VAT. 3 [Zmiana dokonana z dniem 1 stycznia 2019 r.] Z początkiem 2019 r. został dodany art. 106e ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT. Wynika z niego, że faktury dokumentujące świadczenie na rzecz podmiotów niebędących podatnikami usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych przez podatników zidentyfikowanych na potrzeby pozaunijnej procedury MOSS, dla których państwem członkowskim identyfikacji jest Polska, mogą nie zawierać numeru VAT podatnika świadczącego usługę. II. Treść faktury 4 [Trzy rodzaje elementów] Przepisy art. 106e ustawy o VAT określają trzy grupy elementów faktur. Są to obowiązkowe elementy faktur (art. 106e ust. 1-3 ustawy o VAT), elementy faktur, których nie zawierają niektóre faktury (art. 106e ust. 4 ustawy o VAT), oraz fakultatywne elementy faktur (art. 106e ust. 5 ustawy o VAT). 5 [Obowiązkowe elementy faktur] Obowiązkowe elementy faktur określają przepisy art. 106e ust. 1-3 ustawy o VAT. Elementy te można podzielić na obowiązkowe dla większości faktur oraz elementy obowiązkowe dla niektórych faktur (zob. tabelę 1). Tabela 1. Obowiązkowe elementy faktur Elementy obowiązkowe dla większości faktur Elementy obowiązkowe dla niektórych faktur 1 2 1) data wystawienia 2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub kilku serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę 3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy 4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku (w niektórych przypadkach poprzedzony kodem PL - zob. art. 106e ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT), czyli NIP 5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi (w niektórych przypadkach poprzedzony kodem państwa członkowskiego nabywcy - zob. art. 106e ust. 1 pkt 24 lit. b ustawy o VAT), czyli najczęściej NIP albo numer VAT UE unijnego kontrahenta 6) data dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub data otrzymania zapłaty (data otrzymania zapłaty dotyczy tzw. faktur zaliczkowych), o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury 7) nazwa (rodzaj) towaru lub usługi 8) miara i ilość (liczba) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług 9) cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto) 10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto 11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto) 12) stawka podatku 13) suma wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku 14) kwota podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku 15) kwota należności ogółem 1) w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z przepisami art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 ustawy o VAT albo przepisami wykonawczymi wydanymi na podstawie art. 19a ust. 12 ustawy o VAT z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty - wyrazy "metoda kasowa" 2) w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT - wyraz "samofakturowanie" 3) w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie" 4) w przypadku ...
Jak skorygować fakturę uproszczoną? Przy wystawianiu paragonów do 450 zł będących fakturami uproszczonymi dochodzi do pomyłek przy podawaniu przez klienta numeru NIP. Co może zrobić sprzedawca, gdy klient zgłasza się z paragonem fiskalnym będącym fakturą uproszczoną, żądając skorygowania otrzymanego dokumentu poprzez zmianę błędnie podanego NIP na NIP prawidłowy? Czym jest faktura uproszczona? Faktura uproszczona to faktura nie zawierająca wszystkich elementów wymaganych od faktury na mocy art. 106e ust. 1 ustawy o VAT. Podstawą prawną wystawiania faktur uproszczonych są przepisy art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta określona jest w euro, faktura może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT dotyczących nabywcy i danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8, 9 i 11–14 ustawy o VAT, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku. Zatem zgodnie z tymi przepisami faktura do kwoty 450 zł (brutto) albo kwoty 100 euro może nie zawierać takich danych, jak: - imię i nazwisko lub nazwa nabywcy towarów lub usług oraz jego adres, - miara i ilość (liczba) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług, - cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto), - wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto), - stawka podatku, - suma wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku, - kwota podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku, pod warunkiem, że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku. Faktura taka musi jednak zawierać numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku (NIP). Oznacza to, że np. paragon fiskalny może stanowić fakturę uproszczoną pod warunkiem, że paragon ten zawiera numer NIP nabywcy. Przy czym zgodnie z art. 106e ust. 6 ustawy o VAT ww. przepisu ust. 5 pkt 3 nie stosuje się (czyli nie można stosować faktur uproszczonych) w przypadku: - sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju i sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju, - sprzedaży, dla której nie jest na fakturze podawany numer za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, o którym mowa w art. 106e ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, - wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - oraz w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a ustawy o VAT. Najpopularniejszą fakturą uproszczoną jest paragon fiskalny do kwoty 450 zł brutto (100 euro) z numerem NIP nabywcy. Rozwiązanie to wprowadzono w Polsce rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług – Dz. U. poz. 1428. Warto wskazać, ze na podstawie art. 226b akapit pierwszy dyrektywy Rady 2006/112/WE (Dyrektywa VAT) faktury uproszczone muszą zawierać co najmniej następujące dane: - data wystawienia faktury; - dane identyfikacyjne podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi; - dane określające rodzaj dostarczonych towarów lub wykonanych usług; - należny VAT lub dane potrzebne do jego obliczenia; - w przypadku gdy wystawiona faktura jest dokumentem lub notą uznaną za fakturę na mocy art. 219 Dyrektywy VAT, wyraźne i jednoznaczne odniesienie do tej faktury pierwotnej oraz konkretnych danych, które ulegają zmianie. Dyrektywa VAT wymaga, by państwa członkowskie uznawały za fakturę uproszczoną każdy dokument, który zawiera powyższe dane. Tym samym Dyrektywa VAT nakazuje, żeby wszystkie dokumenty zawierające powyżej wskazany zakres informacji i spełniające wymogi co do kwoty, traktować analogicznie, jak faktury, ze wszystkimi konsekwencjami, w tym również z możliwością skorzystania z prawa do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z takiego dokumentu. Jak skorygować fakturę uproszczoną? W praktyce obrotu gospodarczego i wystawiania paragonów do 450 zł będących fakturami uproszczonymi dochodzi nie raz do pomyłek przy podawaniu przez klienta numeru NIP. Pomyłka może polegać na nieprawidłowym wpisaniu jednej lub kilku cyfr numeru NIP albo na wpisaniu innego NIP (np. klient zamiast ma 2 firmy i zamiast NIP firmy X podał NIP firmy Y). Co ma zrobić sprzedawca, gdy klient zgłasza się z paragonem fiskalnym będącym fakturą uproszczoną, żądając skorygowania otrzymanego dokumentu poprzez zmianę błędnie podanego NIP na NIP prawidłowy? Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej wyjaśnił tą kwestię w objaśnieniach podatkowych z 16 października 2020 r. Wykładnię zaprezentowaną w tych objaśnieniach stosują też oczywiście organy podatkowe, w tym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach podatkowych. Zgodnie z art. 106k ustawy o VAT nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8–15 (w skrócie: z wyjątkiem danych dot. ilości i wartości towaru/usługi oraz stawek i wartości podatku VAT), może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą. Trzeba też pamiętać, że wystawiona nota korygująca wymaga akceptacji wystawcy faktury lub faktury uproszczonej. Przypadki i zasady wystawiania przez podatnika VAT (wystawcy faktury pierwotnej) faktur korygujących zostały natomiast uregulowane w art. 106j ustawy o VAT. Nota korygująca Organy podatkowe podkreślają, że możliwość wystawienia noty korygującej do paragonu fiskalnego, będącego fakturą uproszczoną (dotyczy to także faktury wystawionej do takiego paragonu), zależy od rodzaju błędu. Notę korygującą można bowiem wystawiać w przypadku tzw. oczywistej pomyłki (np. braku jednej cyfry NIP, przestawieniu cyfr lub błędnej jednej cyfrze w numerze NIP. Zatem w przypadku takich oczywistych błędów w fakturze uproszczonej (w tym w przypadku paragonu fiskalnego do kwoty 450 zł zawierającego numer NIP nabywcy z błędem), może być wystawiona: - przez nabywcę nota korygująca z prawidłowym numerem NIP (w trybie art. art. 106k ustawy o VAT) lub - przez podatnika faktura korygująca z prawidłowym numerem NIP (w trybie art. art. 106j ustawy o VAT). Faktura korygująca Minister wyjaśnił też, że w przypadkach, o których mowa w art. 106j ust. 1 ustawy o VAT do faktur uproszczonych, w tym do paragonów fiskalnych uznanych za faktury uproszczone mają zastosowanie przepisy dotyczące korekt faktur. Faktury korygujące do paragonów fiskalnych uznanych za faktury uproszczone wystawiane są poza systemem ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. W celu wypełnienie obowiązku podawania danych zawartych w fakturze, której dotyczy faktura korygująca w zakresie kolejnego numeru nadanego w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę (art. 106e ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT) należy wprowadzić na fakturze korygującej numer paragonu fiskalnego oraz numer unikatowy kasy rejestrującej, z której ten paragon został wystawiony. Jakich pomyłek nie można skorygować? Minister zastrzegł jednak w ww. Objaśnieniach, że nie można dokonać korekty w przypadku, gdy na paragonie fiskalnym nie umieszczono numeru NIP nabywcy, ponieważ paragon bez numeru NIP nabywcy nie może być uznany za fakturę uproszczoną i nie mają wtedy zastosowania przepisy dotyczące korekt faktur uproszczonych. Zdaniem Dyrektora KIS nie są oczywistymi pomyłkami (które można skorygować ww. sposobami) błędy takie jak: - brak numeru NIP na paragonie, - numer NIP innego podatnika, lub - numer NIP typu 9999999999. W takich sytuacjach nie można wystawić noty korygującej do paragonu ani faktury korygującej. (…) w przypadku gdy na paragonie zostanie wskazany błędny NIP nabywcy – numer NIP innego niż nabywca podmiotu, to nie będzie możliwości zidentyfikowania nabywcy, bowiem paragony fiskalne nie zawierają żadnych innych danych pozwalających zidentyfikować nabywcę. W związku z powyższym, zdaniem Organu, w przypadku – jak wskazał Wnioskodawca – gdy na paragonie zostanie wskazany całkowicie błędny NIP nabywcy niebędący „oczywistą pomyłką”, to nie jest możliwa jego zmiana poprzez wystawienie faktury korygującej lub akceptację noty korygującej wystawionej przez klienta. W konsekwencji odpowiadając na pytanie Wnioskodawcy stwierdzić należy, że gdy paragon fiskalny do kwoty 450 zł zawiera NIP innego niż nabywca podmiotu, nie jest możliwa zmiana pierwotnie wykazanego na fakturze uproszczonej numeru NIP na numer NIP prawidłowy (podmiotu rzeczywiście nabywającego towary/usługi) poprzez wystawienie faktury korygującej lub akceptację noty korygującej, taka sytuacja jest możliwa tylko w przypadku wystąpienia opisanej powyżej oczywistej omyłki. (zob. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 lutego 2021 r. - sygn. Warto też wskazać, że zdaniem Ministra faktura do paragonu fiskalnego na kwotę powyżej 450 zł zawierającego numer NIP z błędem powinna być wystawiona z takim samym błędnym numerem NIP i następnie do tej faktury może być wystawiona przez nabywcę nota korygującą z prawidłowym numerem NIP lub przez podatnika faktura korygująca z prawidłowym numerem NIP. Źródła: - objaśnienia podatkowe Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z 16 października 2020 r. dotyczące uznawania paragonów fiskalnych z numerem NIP nabywcy do wartości 450 zł (100 euro) za faktury uproszczone oraz zasad ewidencjonowania faktur uproszczonych w nowym JPK_VAT; - Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 lutego 2021 r. (sygn. oprac. Paweł Huczko
Transakcja sprzedaży zawierana w obrocie gospodarczym, z wyłączeniem transakcji określonych w art. 106e ust. 6 ustawy o VAT, na kwotę nieprzekraczającą 450 zł lub 100 euro może być udokumentowana przez sprzedawcę paragonem fiskalnym zawierającym numer NIP nabywcy oraz dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę tego podatku. Paragon zawierający wymienione obligatoryjne elementy faktury uproszczonej – z uwzględnieniem kilku wyjątków – traktowany jest jak standardowa faktura. W rezultacie podatnik może, na jej podstawie, skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz zaliczyć udokumentowany nią wydatek do kosztów uzyskania przychodów. Paragon fiskalny z NIP nabywcy fakturą uproszczoną Ustawa z 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw zmodyfikowała zasady wystawiania faktur do paragonów fiskalnych. Zgodnie z treścią nowych regulacji, obowiązujących od 1 stycznia 2020 r., w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, potwierdzonej paragonem fiskalnym, fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, czyli NIP nabywcy (art. 106b ust. 5 ustawy o VAT). Obowiązek zawarcia numeru NIP na paragonie fiskalnym nie obejmuje podatników świadczących usługi taksówek osobowych, z wyłączeniem wynajmu samochodów osobowych z kierowcą (art. 106b ust. 7 ustawy o VAT). Natomiast zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT w razie gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł brutto albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta jest określona w euro, sprzedawca może wystawić fakturę uproszczoną. Faktura uproszczona może nie zawierać danych takich jak: imię i nazwisko lub nazwa podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresów, miara i ilość (liczba) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług, cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto), wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto), stawka podatku, suma wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku, kwota podatku od sumy wartości sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku. Powyższe sprawia, że transakcja sprzedaży zawierana w obrocie gospodarczym (z wyłączeniem transakcji określonych w art. 106e ust. 6 ustawy o VAT) na kwotę nieprzekraczającą 450 zł lub 100 euro może być udokumentowana przez sprzedawcę paragonem fiskalnym zawierającym numer NIP nabywcy oraz dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę tego podatku. Paragon zawierający wymienione obligatoryjne elementy faktury uproszczonej – z uwzględnieniem kilku wyjątków – traktowany jest jak standardowa faktura. W rezultacie podatnik może, na jej podstawie, skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz zaliczyć udokumentowany nią wydatek do kosztów uzyskania przychodów. Faktura uproszczona dokumentuje koszty podatkowe jak zwykła faktura VAT Problematyka zaliczenia wydatków udokumentowanych paragonem fiskalnym z NIP nabywcy stanowiła przedmiot indywidualnej interpretacji podatkowej z 9 października 2020 r., sygn. akt 0113-KDIPT2 – AP wydanej przez Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej. Wnioskodawca prowadzący działalność gastronomiczną ponosił po po dniu 1 czerwca 2020 r. wydatki na nabycie produktów żywnościowych w kwotach jednostkowych nie wyższych niż 450 zł, które to wydatki były dokumentowane przez sprzedawców - podatników VAT czynnych - paragonami fiskalnymi, na których wpisany był NIP Wnioskodawcy. Produkty żywnościowe stanowiące przedmiot transakcji służyły do przygotowywania posiłków sprzedawanych w barze Wnioskodawcy. Wnioskodawca w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług ewidencjonował podatek naliczony z ww. paragonów fiskalnych i wyszczególniony na ww. paragonach podatek naliczony odliczał od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy, a wydatki udokumentowane ww. paragonami ewidencjonował w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz zalicza do kosztów uzyskania przychodu. Dyrektor Krajowej Izby Skarbowej w indywidualnej interpretacji podatkowej stwierdził, że wydatki na nabycie produktów żywnościowych w kwotach nie wyższych niż 450 zł poniesione zostały przez wnioskodawcę w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Bez wątpienia przedmiotowe wydatki pozostają w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. A zatem, po spełnieniu wszystkich warunków z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione wydatki na nabycie produktów żywnościowych. Ponadto, dokonując zakupu produktów żywnościowych w kwotach nie wyższych niż 450 zł, dopuszczalnym jest dokumentowanie tej czynności paragonem fiskalnym zawierającym NIP przedsiębiorcy, stosownie do § 11 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, przy spełnieniu warunków określonych w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT. Paragon taki stanowi zatem fakturę uproszczoną równoważną ze zwykłą fakturą. Katarzyna Nizioł, radca prawny Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE
W przypadku wykonywania odpłatnych usług pomiędzy przedsiębiorcami istotne jest ustalenie miejsca świadczenia takiej usługi. Okoliczność ta wyznacza bowiem kraj, w którym usługa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W artykule wskazano, jak rozliczana jest usługa wykonana w Polsce dla kontrahenta unijnego. Przebadane zostaną różne warianty tej sytuacji wraz z przykładami stawek VAT, które znajdą w tej sytuacji wykonana w Polsce dla kontrahenta unijnego a miejsce świadczenia usług według zasady ogólnejUstawa o podatku od towarów i usług zawiera bardzo obszerny rozdział dotyczący ustalenia miejsca świadczenia usług. Podstawowy podział dotyczy usług wykonywanych na rzecz podatników oraz usług wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności. W tym artykule autor zajmie się wyłącznie tym pierwszym myśl zasady ogólnej, wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2–4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest natomiast miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Reguła podstawowa wskazuje zatem, że w przypadku świadczenia usług dla innego przedsiębiorcy miejscem świadczenia i jednocześnie opodatkowania jest kraj nabywcy. Co ważne, będzie tak również wtedy, gdy usługa zostanie faktycznie wykonana w Polsce. W tym bowiem przypadku kryterium decydującym jest siedziba usługobiorcy (lub stałe miejsce prowadzenia działalności albo miejsce zamieszkania/pobytu).Warto wskazać, że zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy VAT w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika z innego kraju UE, który jest zobowiązany do rozliczenia podatku, faktura dokumentująca świadczenie takiej usługi nie zawiera kwoty podatku, zaś w miejscu stawki podatku należy wpisać „NP”, tzn. „nie podlega”. Dodatkowo należy zaznaczyć, że w myśl art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy VAT w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi, faktura powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie” (reverse charge).Przykład firma remontowa przeprowadziła naprawę koparki należącej do przedsiębiorcy w Niemczech. Usługa została wykonana w warsztacie znajdującym się we Wrocławiu. W takiej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 28b ust. 1 ustawy VAT, w związku z czym usługa wykonana w Polsce dla kontrahenta unijnego będzie podlegała opodatkowaniu w kraju siedziby usługobiorcy, a więc w Niemczech. Podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku będzie nabywca. Polski przedsiębiorca wystawia natomiast fakturę ze stawką NP oraz wyrażeniem „odwrotne obciążenie”.W przypadku stosowania zasady ogólnej miejscem opodatkowania usługi wykonywanej w Polsce dla kontrahenta unijnego jest kraj siedziby tego kontrahenta, który w tym przypadku pełni rolę usługobiorcy. Zgodnie z regułą odwrotnego obciążenia to nabywca jest zobligowany do rozliczenia podatku od tej transakcji w kraju swojej siedziby. W takim przypadku stawka polskiego podatku to wykonana w Polsce dla kontrahenta unijnego a miejsce świadczenia usług według reguł szczególnychTrzeba jednak zauważyć, że od przedstawionej reguły ogólnej ustawa przewiduje wiele wyjątków. W treści art. 28b wskazano bowiem, że przepis ten stosuje się z zastrzeżeniem art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. W rezultacie katalog potencjalnych wyjątków jest całkiem spory. Najlepiej prześledzić możliwe sytuacje na konkretnych związane z nieruchomościamiPierwszy z wyjątków to art. 28e ustawy VAT, który podaje, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia zarządu francuskiej firmy przebywał w hotelu w Warszawie przez tydzień. Na zakończenie pobytu poprosił o wystawienie faktury za usługę zakwaterowania w hotelu. Zgodnie z art. 28e ustawy VAT usługa ta podlega opodatkowaniu w kraju położenia hotelu, tj. w Polsce. W rezultacie hotel wystawi fakturę, na której wykaże polski podatek według stawki 8%. Zgodnie bowiem z załącznikiem nr 3 do ustawy VAT usługi zakwaterowania są opodatkowane właśnie tą stawką transportu pasażerówJak stanowi art. 28f ust. 1 ustawy VAT, miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych zarządu belgijskiej firmy zakupił bilet na pociąg w relacji Warszawa-Gdańsk. Kupując bilet, poprosił o wystawienie faktury. Z uwagi na fakt, iż transport odbywał się wyłącznie na terenie Polski, usługa ta podlega opodatkowaniu w Polsce. W rezultacie faktura będzie zawierała polski podatek według stawki 8%, zgodnie bowiem z załącznikiem nr 3 do ustawy VAT transport kolejowy pasażerski międzymiastowy jest opodatkowany obniżoną stawką na imprezy kulturalne, targi i wystawyZgodnie z art. 28g ust. 1 ustawy VAT miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się przedsiębiorca organizuje w Krakowie targi przedsiębiorców. Jednym z uczestników jest firma z Czech, która zakupiła karnet wstępu. Usługa wstępu podlega opodatkowaniu w kraju, gdzie targi faktycznie się odbywają, a więc ma to miejsce w Polsce. Faktura dokumentująca taką usługę będzie opodatkowana w Polsce zgodnie z polskim podatkiem VAT według stawki podstawowej, tj. 23%. Usługi restauracyjne i cateringoweW świetle art. 28i ustawy VAT miejscem świadczenia usług restauracyjnych i cateringowych jest miejsce, w którym usługi są faktycznie wykonywane. W przypadku gdy usługi restauracyjne i cateringowe są faktycznie wykonywane na pokładach statków, statków powietrznych lub pociągów podczas części transportu pasażerów wykonanej na terytorium Unii Europejskiej, miejscem świadczenia usług jest miejsce rozpoczęcia transportu zarządu litewskiego przedsiębiorstwa udali się na obiad do restauracji w Poznaniu celem odbycia spotkania biznesowego. Po skończonym posiłku poprosili o fakturę. Taka usługa podlega opodatkowaniu w Polsce. Faktura dokumentująca usługę restauracyjną będzie opodatkowana stawką 8% zgodnie z załącznikiem nr 3 do ustawy krótkoterminowego najmu środków transportuJak podaje art. 28j ust. 1 ustawy VAT, miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy. Przez krótkoterminowy wynajem środków transportu rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających – przez okres nieprzekraczający 90 z Austrii podczas pobytu w Polsce wynajął samochód osobowy razem z kierowcą do poruszania się po kraju. Podatnik przebywał w Polsce 20 dni. Zgodnie z cytowanym art. 28j ustawy VAT miejscem świadczenia usługi wynajmu będzie Polska. W konsekwencji faktura dokumentująca krótkoterminowy wynajem będzie zawierała polski podatek VAT. Stawka podatku wynosi 8%.Ustawa o podatku od towarów i usług zawiera w swojej treści liczne wyjątki od reguły podstawowej wskazujące, że usługi wykonywane na rzecz innego podatnika z kraju UE podlegają opodatkowaniu w kraju, gdzie usługa ta jest faktycznie do podsumowania rozważań, wskazać należy, że w przypadku świadczenia usług bardzo ważna jest znajomość przepisów stanowiących o miejscu ich opodatkowania. Wpływa to bowiem na ustalenie, kto oraz w którym kraju powinien rozliczyć podatek należny. Jeżeli bowiem zgodnie z przywołanymi przepisami usługa jest opodatkowana w Polsce, obowiązują polskie stawki podatku wynikające z treści polskiej ustawy VAT. Jeśli natomiast miejscem świadczenia usługi jest inny kraj, wówczas polski przedsiębiorca wystawia fakturę ze stawką NP oraz z adnotacją „odwrotne obciążenie”.
art 106e ustawy o vat
